10 mar Kto…ten…
Zabawa, zainspirowana polskimi przysłowiami, podejmująca grę z ruchem, dźwiękiem, przestrzenią i czasem.
Projekt – instrukcja gry perfomatywnej – przygotowany na zaproszenie Anny Bargiel, do wydawnictwa miniManual.
Kraków 2010, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki.
INSTRUKCJA:
Przygotowujemy kartki zawierające czytelne opisy prostych zadań aktorskich, które następnie rozkładamy na podłodze, napisami do góry. Uczestnicy zabawy mają wykonywać kolejne zadania, przemieszczając się od kartki do kartki w dowolny sposób. Część instrukcji stanowi opis konkretnych akcji:
- KOPANIE DOŁKA
- PRZEWRÓĆ SIĘ
- WYSZCZERZ GROŹNIE ZĘBY
- ZAŚMIEJ SIĘ
- POWIEDZ „HOP”
- PODSKOCZReszta zawiera opis formalnego przetworzenia tychże:
- NAŚLADUJ KOGOŚ
- POWTÓRZ BARDZO WOLNO
- POWTÓRZ 3 x
- POWTÓRZ 6 x
Przykład: jeśli wejdziemy na pole z hasłem „PRZEWRÓĆ SIĘ” – to przewracamy się; jeśli kolejne pole na którym staniemy zawiera instrukcję „POWTÓRZ BARDZO WOLNO” – to staramy się odtworzyć dokładnie ten sam ruch w zwolnionym tempie. Jeśli natomiast staniemy na polu „NAŚLADUJ KOGOŚ” – to staramy się kopiować ruch dowolnie wybranej osoby biorącej udział w zabawie, itd.
W grze może brać udział dowolna ilość osób – przy większej liczbie uczestników zwiększamy ilość kartek z instrukcjami. Może ona trwać dowolnie długo – według z góry ustalonego czasu, lub do zmęczenia uczestników. Ponieważ zabawa ta ma zarazem charakter przedstawienia, możemy podzielić się na dwie grupy: widzów i performerów – następnie zamienić się rolami. Zawarte w grze zadania aktorskie mają swoje źródło w 5 powszechnie znanych przysłowiach polskich. Możemy także spróbować przygotować zabawę w oparciu o inne przysłowia w analogiczny sposób. Również element zgadywania przez publiczność, o jakie przysłowia chodzi, może wzbogacić grę.
No Comments